Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Αφιέρωμα στην άνοιξη

Αφιέρωμα στην άνοιξη
Στίχοι από μεγάλους μας ποιητές
Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε
κι οσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε.
Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη,
η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι.
με χίλιες γλώσσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει
όποιος πεθάνη σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.
Τρέμ’ η ψυχή και ξαστοχά γλυκά τον εαυτό της.

Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη
κι η φύσις βγήκε την καλή και τη γλυκιά της ώρα,
και μες στη σκιά που φούντωσε και κλει δροσιές και μόσχους
ανάκουστος κιλαηδησμός και λιποθυμισμένος.

Αλαφροΐσκιωτε καλέ, για πες απόψε τι δες
νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!

Δ. Σολωμού (αποσπάσματα από τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους»

Ο αποσταμένος Έρωτας στη λεύκα είχε σκαλώσει,
κρυμμένος στ’ ανοιξιάτικα τα φύλλα τα’ ασημένια
μα δίχως άλλο τα μικρά πουλιά τον είχαν νιώσει,
κι είχαν τραγούδια έτσι γλυκά και τόσο κρουσταλλένια.

Λάμπρος Πορφύρας «Ανεμώνες στον άνεμο»

Η πρωτομαγιά

ΠΙΑΝΩ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ με προσοχή και την ανοίγω:

Με χτυπάει μια ζέστη αραχνοΰφαντη
ένα μπλε που μυρίζει ανάσα πεταλούδας
οι αστερισμοί της μαργαρίτας όλοι αλλά
και μαζί πολλά σερνάμενα ή πετούμενα
ζουζούνια, φίδια, σαύρες, κάμπιες και άλλα
τέρατα παρδαλά με κεραίες συρμάτινες
λέπια χρυσά λαμέ και πούλιες κόκκινες

θα ‘λεγες έτοιμα όλα τους να παν
στο χορό μεταμφιεσμένων του Άδη.

Οδυσσέας Ελύτης
«Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου»


Του Μαϊού ροδοφαίνεται η μέρα,
που ωραιότερη η φύση ξυπνάει,
και την κάνουν λαμπρά και γελάει
πρασινάδες, αχτίνες, νερά.

Δ. Σολωμός «Πρωτομαγιά»

Θεσσαλονίκη. Πρωτομαγιά του 1936

Μια μάνα καταμεσής του δρόμου μοιρολογάει το σκοτωμένο παιδί της,
ενώ γύρω της βουίζουν τα κύματα των διαδηλωτών-απεργών καπνεργατών.

Mέρα Μαγιού μου μίσεψες,
μέρα Μαγιού σε χάνω,
άνοιξη γιέ που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω

Στο λιακωτό και κοίταζες
και δίχως να χορταίνεις
άρμεγες με τα μάτια σου
το φως της οικουμένης.
Γιάννης Ρίτσος «Επιτάφιος»

Άνοιξη! Ο ήλιος χρυσαφιού πλημμύρα.
Μάγια, μύρα παντού,
και σ’ αγαπώ, σε καρτερώ

Μαρία Πολυδούρη

Πού να δώσω να το καταλάβουν οι πλειοψηφίες
πως η δύναμη μόνο σκοτώνει και πως το σπουδαιότερο:

Η Άνοιξη και αυτή προϊόν του ανθρώπου είναι.

Οδυσσέας Ελύτης
«Το φωτόδεντρο»


Δε θέλω πια παρά να ζω έτσι όπως ένα δέντρο,
οπού θροΐζει ανάλαφρα σε πρωινό του Απρίλη
μες σ’ έναν κάμπο ειρηνικό, γεμάτον φως γαλάζιο
και παπαρούνες κόκκινες και άσπρο χαμομήλι.

Κ. Ουράνης «VITA NUOVA»


Από τη μαθηατική εφημερίδα του σχολείου μας "Τί Νέα"-05/06-Τεύχος 3

Δεν υπάρχουν σχόλια: